Praca z uczniem z dysleksją
- Pomoc w opanowaniu „chaosu” powstającego na kartce papieru:
- graficzne schematy różnych form wypowiedzi,
- schematy, rysunki,
- odwoływanie się doświadczeń znanych uczniowi oraz zmysłów.
- Pomoc w opanowaniu „chaosu” zapisanego w podręczniku lub tekście literackim – metoda czynnego czytania:
- szczegółowa analiza podręcznika,
- czytanie uczniowi tekstu z akcentowaniem istotnych treści,
- zaznaczanie pętlami/zakreśleniami istotnych informacji,
- praca z kopią kserograficzną przeczytanego tekstu – wycinanie istotnych zdań, układanie ich w odpowiedniej kolejności,
- opracowanie listy umownych znaków,
- wyróżnianie elementów kompozycyjnych,
- notowanie w podręczniku,
- tworzenie map myślowych tekstu – „budowanie systemu”,
- metoda tworzenia „metryczki tekstu” – aktywne czytanie + uzupełnianie arkusza/tabeli/schematu,
- metoda „charakterystyki postaci” – gromadzenie danych w trakcie czytania za pomocą rysunków/schematów,
- Pomoc w opanowaniu „chaosu” zapisów w zeszycie:
- format zeszytu – A4,
- przy sprawdzaniu nie podkreślamy błędów innym kolorem,
- nie oceniamy graficznej strony,
- stosujemy metodę opisową poprawności ortograficznej (np. błędy pisowni rz po spółgłoskach – 2, błędy w zapisie zmiękczeń – 3),
- poprawianie błędów,
- metoda „zeszyt studenta” – wydzielenie odpowiednich miejsc w zeszycie: nowo poznane pojęcia, mapy myślowe, schematy notatek, uwagi, pytania, pomysły,
- wydzielenie odpowiednich miejsc na kartce w zeszycie,
- tworzenie schematów pracy,
- tworzenie notatek – map myśli,
- Pomoc w opanowaniu „chaosu” wypowiedzi ustnych:
- tworzenie konspektów,
- tworzenie map myślowych.
- Zmienne tempo prowadzonych zajęć:
- zmiana rodzaju ćwiczeń 2 – 3 razy podczas spotkania,
- Praca z symbolem, pomoce wizualne.
- Poznawanie lektury poprzez czytanie w klasie.
- Praca w grupach, technika ”śnieżnej kuli”.
- „Książki mówione”.
- Drama, symulacje.
